Μια αγωνιστική φυσιογνωμία στα χρόνια της κατοχής

Ο Άρης Βελουχιώτης υπήρξε γόνος μεγάλης και εύπορης οικογένειας. Δεν είναι αυτός που θέλουν να τον παρουσιάσουν. Ήταν ο ένας στην προσφορά των πολλών. Τα τρωκτικά συνεχίζουν από τον παππού στον εγγονό και προσπαθούν να μειώσουν την προσωπικότητά του. Οι αξίες δεν χάνονται όταν ο Άρης έχει δώσει το αίμα του για την πατρίδα του. Το μίσος συνεχίζεται ως και σήμερα γιατί οι Αρχηγικές τάσεις έφτασαν την χώρα μας εδώ.

Όταν προέρχονται από μολυσμένους όρχεις η συκοφαντία των Φασιστών δεν μπορεί να πτοήσει την μνήμη του Αρχικαπετάνιου του ΕΛΑΣ «ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ» «ΘΑΝΑΣΗ ΚΛΑΡΑ».

Άλλωστε ο ΑΡΗΣ πολέμησε τον κατακτητή στη χώρα του ανάμεσα στην Ολιγαρχία και τους φασίστες και από το ίδιο του το κόμμα προδόθηκε και το τέλος του ήταν οικτρό και απάνθρωπο.

Τον κρεμάσανε στο τσιγκέλι στο Φανοστάτη στα ΤΡΙΚΑΛΑ και οι φασίστες χόρευαν τρείς (3) μέρες κάτω από το κεφάλι του. Μαζί του κρεμασμένος και ο Ανθυπασπιστής του «ΤΖΑΒΕΛΑΣ».

Οι δολοφόνοι του ήταν χασάπηδες. Ο Κάβουρας και ο Χριστόφορος Στάθης. Σήμερα ο εγγονός του φοράει στο χέρι του το χρυσό ρολόι του ΆΡΗ.

Μοιάζει η χώρα μας να μην άλλαξε τόσα χρόνια προς το καλύτερο, εφόσον έχει ρίζες άνθισης του μίσους. Τον Άρη ακόμα και οι κατακτητές εχθροί του, του εξωτερικού τον έχουν παραδεχτεί. Ήξερε να πολεμάει και το απέδειξε ασχέτως αν οι σημερινοί προοδευτικοί προσκυνάνε το ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ «καλός ήταν» αλλά ανήκει στο λαό της ΚΟΥΒΑΣ.

Ο Άρης και ο αγώνας του ανήκει στην σημερινή κατακρεουργημένη Ελλάδα.

Η φερόμενη κόρη του μάχεται μέσα στα Ελληνικά Δικαστήρια για την αλλοτριωμένη της ταυτότητα. Τα δικαστικά έγγραφά της βρίσκονται στο ευρωπαϊκό Δικαστήριο από το 2004…

Της βάλανε το πιστόλι στον κρόταφο όταν τόλμησε να ανατρέψει την ιστορία μαζί με τους εναπομείναντες της κατοχής.

Το 2003 ζήτησε από τον τότε Υπουργό Δημόσιας τάξεως προστασία. Πάνω απ’ όλα ήταν άνθρωπος ανεξάρτητου ιδεολογίας και την προστασία την είχε, γι’ αυτό και υπάρχει σήμερα στη ζωή και μπορεί και μάχεται την άρνηση όλων.

Η προστασία την έδωσε τη δυνατότητα να γίνει γνώριμο το θέμα της παγκοσμίως , απέκτησε φίλους , συμπαραστάτες γιατί η αλήθεια τρύπησε τη γη και βγήκε χωρίς να την περιμένουν. Και κάποιοι που είχαν επωφεληθεί και ήθελαν από τον αγώνα του Άρη και κείνοι να γίνουν αγωνιστές ΑΠΕΤΥΧΑΝ.

Ειρήνη (Ρηνούλα) Μακρυγιάννη