Το άβατο του μουσείου εγκληματολογίας
Η κόρη της Αντίστασης αναζήτησε από το Υπουργείο Δημοσίας Τάξης την κεφαλή του Αρχικαπετάνιου του Ε.Λ.Α.Σ Άρη Βελουχιώτη – Αθανασίου Κλάρα όπως επίσης από το Υπουργείο Δικαιοσύνης.
Η απάντηση από τους φορείς του Κράτους δικαίου ήταν ακριβώς η ίδια και με τα δύο υπουργεία, "δεν ανευρίσκεται η κεφαλή του Άρη Βελουχιώτη εις την υπηρεσία μας".
(το έγγραφο και οι απαντήσεις εδώ : Εξώδικο προς Υπουργείο Δημόσιας Τάξης )
Μετά από 10 χρόνια όλως περιέργως και παρά την άρνηση όλων των κυβερνήσεων για την ύπαρξη της κεφαλής του Άρη, έφτασε στα χέρια μας φωτογραφία της κεφαλής του στις 6 Οκτωβρίου 2014 από το μουσείο εγκληματολογίας. Το γεγονός αυτό προκαλεί εύλογα ερωτήματα για το λόγο της επί τόσα χρόνια αποσιώπησης της ύπαρξης της κεφαλής.
Η (φερόμενη) κόρη του Ρηνούλα όπως την βάφτισε ο Άρης τη βραδιά που γεννήθηκε στις 21/4/1945 από την Ειρήνη Λελέκου την σημερινή κυρία Παππά την ηθοποιό και φερόμενη μητέρα μου. Τον Άρη τον σκοτώσανε στις 16 Ιουνίου του 1945. Δεν είναι η φωτογραφία που απεικονίζει ως και σήμερα στο φανοστάτη των Τρικάλων.
Ο Άρης και ο Υπασπιστής του Τζαβέλλας κρεμασμένοι και οι δύο στο τσιγκέλι και ο κανιβαλισμός να χορεύουν κάτω από το τσιγκέλι τρεις ημέρες με θέα τα δύο νεκρά κεφάλια.
Δεν άξιζε και δεν αξίζει οι αποσιωπητές της Νεοελληνικής Ιστορίας να ανταμειφθούν με τον αγώνα του.
Ο Άρης ήταν ο ένας στην προσφορά των πολλών, μην ξεχνάτε ότι πολέμησε τους κατακτητές Άγγλους, Γερμανούς και Ιταλούς και έδωσε την ελευθερία στους Έλληνες και στον εαυτό του και την κόρη του την άφησε σε δεύτερη μοίρα.
Και σήμερα μπαινοβγαίνουν οι εχθροί μας στη χώρα μας ως καταπατητές και όχι ως δανειστές, δεν χρειάζεται η Ελλάδα ξένες δυνάμεις – γνώμες γιατί μπορεί να ζήσει με την περηφάνια της όπως και σας το έχει αποδείξει.
Μεγαλοσυμφέροντα εξυπηρετεί και όχι την μεσαία τάξη.
Η ελευθερία δεν χαρίζεται, με κόπο κατακτάτε.
Στην εξουσία σας αρνούμαι
Να φωνάξω ΝΑΙ
Και που κρεμούσαν οι νικητές
Τα ντουφέκια
Έγινε το γκρέμισμα
Μιας πίστης.
Αν ζούσε δυο φόρες κάτι
Θα πρόφταινε να σώσει.
Πολύ αργά ντράπηκα για την χώρα μου.
Ειρήνη Μακρυγιάννη.
Σε ποιους Θεούς πιστεύει η κόρη της Αντίστασης; Στο Βελουχιώτη, Παναγούλη, Μανδηλαρά, Πέτρουλα όπως επίσης στον Λάκη Λαζόπουλο και στον Τζίμη Πανούση που πιάνουν το σφυγμό της κοινωνίας με αριστοφανικούς λόγους.
Όταν οι άνθρωποι θέλουν να πονείς μπορούν με χίλιους τρόπους.
Εφησυχασμό αισθάνεται μέσα της η Κόρη της Αντίστασης σήμερα γιατί ότι γίνεται σε βιολογική ανάλυση γίνεται για προσωπικούς λόγους και όχι για να αποδείξει ποιανού κόρη είναι …
Το ποτάμι που την έπνιγε μέσα της έχει ησυχάσει... για το χλευασμό της κοινωνίας δεν μπορεί να κάνει τίποτα…
