Αφήγηση της Ντίνας Στεφανή

Αντάρτισσα Ντίνα Στεφανή

Αφήγηση της Ντίνας Στεφανή στην Κόρη της Αντίστασης, Ρηνούλα πρίν καταθέσει ενόρκως.

Δεν θέλω να μιλήσω περισσότερο στη Ρηνούλα και να της βάλω μίσος μέσα στη ψυχή της. Ποιος σκότωσε τον Άρη Βελουχιώτη. Ήθελα μόνο να μάθει ότι ο Άρης είναι ο πατέρας της. Μέσα μου όλα αυτά τα χρόνια που τη γνωρίζω παλεύω να κρύψω τη δολοφονία του Άρη. Γιατί αυτός ο ελληνικός μύθος, ήρθε η ώρα να δικαιωθεί από τις βρωμιές που γράφτηκαν. Και η δήθεν αυτοκτονία του Άρη Βελουχιώτη που προσπάθησαν ο Ζαχαριάδης και τα κουτάβια του να ασελγούν πάνω στον αγώνα του. Γιατί ήταν αετός της αντίστασης. Και να σταματήσουν ειδικά οι τελευταίοι συγγραφείς, να ψάξουν πρώτα τον εαυτό τους και μετά να ξεράσουν βρωμιές γι' αυτόν τον άνθρωπο, για να είναι εκείνοι στη δημοσιότητα.

Γιατί ο Άρης ήταν αρσενικός και το απέδειξε.

Πιάσανε τον Λέων, το ξέρω από πρώτο χέρι, σαν κοπέλα και εγώ είχα δεσμό μαζί του (με τον Λέοντα δηλαδή, σημείωση δικιά μου). Και είχα μάθει πολλά μυστικά για τον Ζαχαριάδη. Ότι έπαιξε τη μεγαλύτερη προπαγάνδα για τη δολοφονία του Άρη.

Ο Μπελλής μου είχε πει πως γνώριζε πολλά, όταν έμαθε για τη δολοφονία του Άρη.

Είπε: δεν πρόλαβε ο Άρης να παντρευτεί την Ειρήνη. Ήταν μέσα στα σχέδιά του.

Και ότι θα έπαιρνε και τη Ρηνούλα από την οικογένεια που την είχαν αφήσει.

Και μερικοί επιτήδειοι γράφουνε ακόμα ότι εγώ η Ντίνα Στεφανή έχω σκοτωθεί, γιατί όπως τα θέλανε και τους βόλευε να ενημερώσουν τον ελληνικό λαό, δεν ήθελα ποτέ να μιλήσω.

Μπροστά στη Ρηνούλα λύγισα και με τα γράμματα που έμαθα στο αντάρτικο επικοινώνησα με την Ειρήνη Παππά. Κυνηγημένος ο Άρης τότε πρόλαβε να φύγει για το εξωτερικό και εφόσον έκανε παιδί με την Ειρήνη Παππά την εμπιστεύτηκε που θα κρυβόταν. Και την άφησε και πολλά έγγραφα να τα διαφυλάξει. Μου είπε ο Λέων, ο Άρης δεν ήταν άνθρωπος που μπορούσε να δειλιάσει μπροστά στους ανθρώπους του Ζαχαριάδη που τον είχαν περικυκλώσει.

Και να πλάσουν ένα παραμύθι για την δήθεν αυτοκτονία. Ο Άρης ήξερε να κρύβεται.

Ο κόσμος τότε μετά τον πόλεμο ήταν εξασθενημένος από την φτώχεια και την κακουχία. Και ότι τους έλεγες δεν μπορούσαν να αντιδράσουν από φόβο. Ο αρχηγός μας Άρης, είχε γνωρίσει την Ειρήνη στην Αθήνα.

Πήγε και την αρραβώνιασε το 1944.

Λίγοι άνθρωποι ξέρανε που βρισκόταν η Ειρήνη Παππά τη χρονολογία αυτή, γιατί την είχε πάρει μαζί του στο βουνό. Ο καπετάνιος Άρης ήξερε να πολεμάει σαν λιοντάρι και να κοιμάται με την πιο όμορφη αντάρτισσα. Είχε την εξυπνάδα να χειρίζεται τα πράγματα και να πολεμάει κατά του κατακτητή.

Είτε το θέλετε, είτε όχι, ο Άρης είναι η ίδια η ιστορία. Μακάρι να ήταν τόσο δυνατός και ο Λέων, που αγάπησα εγώ.

Τον τρομοκράτησε ο Ζαχαριάδης να βγάλει τις βρωμιές και να αμφισβητεί ο Άρης. Γιατί η ζήλια του Ζαχαριάδη έφτασε τον αρχηγό μας στην εξόντωση.

Ο Ζαχαριάδης είπε στον Λέων « Το έξυπνο πουλί από τα τέσσερα πιάνεται ». Έτσι σιχάθηκα τον ρουφιάνο τον Λέων και δεν παντρεύτηκα ποτέ.

Μ' αυτές τις βοήθειες του Ζαχαριάδη έφτασε η όμορφη αντάρτισσα Ειρήνη στην Ευρώπη. Πατώντας στον αγώνα και στην αγάπη του Άρη για κείνη και τη Ρηνούλα, ξεχασμένη στο Θεσσαλικό χωριό Μπανταλάρι. Περάσανε τόσα χρόνια περιπλανώμενοι ως την ημέρα που ήρθε κα με βρήκε η Ρηνούλα. Ήθελα να κρατήσω λίγα μυστικά για μένα για τον δεσμό που είχαν με τον Λέων. Δεν τα κατάφερα. Για να βγει αληθινή η ιστορία χρειάζεται αλήθεια. Κάθε φορά μιλούσα λίγο - λίγο στη Ρηνούλα γιατί την έβλεπα να είναι πολύ πικραμένη.

Στη διάρκεια των συναντήσεων που είχαμε της έλεγα «την άλλη φορά θα πούμε περισσότερα». Και έτσι έγινε.

Δεν σκοτώθηκα. Είμαι εδώ να σας πω την αλήθεια. Και την ιστορία την γνωρίζουν απλοί άνθρωποι και δεν τους κυριεύει το συμφέρον. Είναι καιρός να μάθει ο κόσμος την αλήθεια. Και τα παιδιά να γνωρίζουν τον δικό μας αγώνα για να μπορέσουν να έρθουν στα ζύγια τους και να καλυτερέψει η κοινωνία μας.

Οι δυο γυναίκες κατάφεραν να συναντηθούν με τη βοήθεια των χωριανών.

Μόλις η Ντίνα είδε το πρόσωπο της Ρηνούλας την αναγνώρισε και της είπε:

-Οι παλιές κομουνίστριες δεν μιλάνε εύκολα.

- Γιατί ;

- Γιατί ξοδέψαμε τη ζωή μας για τα ιδανικά μας και για αυτά θα πεθάνουμε. Μα το πρόσωπό σου με γυρνάει πολύ πίσω. Μοιάζεις στον αρχηγό μας Άρη. Εσύ είσαι το κοριτσάκι που άφησε; Τη μητέρα σου την Ειρήνη τη βρήκες, την συνάντησες;

- Πως λέγεται η μητέρα μου;

- Ειρήνη – Λελέκου – Παππά. Εγώ Ρηνούλα θα σε βοηθήσω και ενόρκως αν χρειαστεί.

Είναι πολύ δύσκολη η περίπτωσή σου.

Γιατί ο Άρης το '45 ήταν κυνηγημένος. Η Ειρήνη προσπαθεί να κρύψει εκείνο το διάστημα γιατί μόνο εκείνη γνώριζε, που κρυβόταν ο Άρης...

-Τι σου έμεινε Ντίνα, από εκείνη τη γυναίκα έντονα όταν την θυμάσαι;

-Τα μακριά της δάχτυλα, ο τρόπος που ανέβαινε στο άλογο, αλλά και η σπάνια ομορφιά της! Ευθύνεται η ίδια που ρίχνουν λάσπη στον Άρη Βελουχιώτη, για να φωτίζει τη δόξα της. Και πάτησε απάνω στο κορμάκι σου, που σ' άφησε 3 ημερών και έφυγε. Εγώ δεν παντρεύτηκα για τα ιδανικά μου. Πολέμησα με όλο μου το είναι. Γνωρίζω πολλά για το Άρη.

- Αλλά σαν Ντίνα Στεφανή έχω ένα παράπονο, για τους καινούργιους συγγραφείς που αφήνουν πολλά υπονοούμενα για τον Άρη. Αυτός ο άνθρωπος ήταν τόσο άνδρας, όσο και γενναίος πολεμιστής!

Η Ειρήνη Παππά γαντζώθηκε στη δόξα της και στους Βασιλιάδες. Αυτό τι σημαίνει; Αφήνω την εξήγηση σε σας γιατί εγώ δεν ξέρω γράμματα.

Όταν συναντηθήκαμε στο Βουλγαρέλι η Ειρήνη έδωσε ένα γράμμα στον Άρη από την Αύρα Παρτσαλίδου. Εκείνη τη στιγμή ο Άρης άλλαξε όψη. Εγώ και η Θύελλα πήγαμε στη 13 η Μεραρχία στο Καρπενήσι. Προς το τέλος του 1944 η Ειρήνη ήρθε στο Καρπενήσι άρρωστη και πήγε στο Νοσοκομείο. Την επισκέφτηκα στο Νοσοκομείο, την είδα στο κρεβάτι με μια άσπρη κορδέλα στα μαλλιά της, ήταν μόνη της στο δωμάτιο, το οποίο ήταν τόσο περιποιημένο. Τι ρώτησα τι είχε και δεν μου απάντησε.

Μετά από λίγους μήνες μάθαμε εμείς τα κορίτσια ότι η Ειρήνη γέννησε ένα κοριτσάκι με τον Άρη και το άφησαν στην Ανατολική Θεσσαλία στο Μπανταλάρι.

Το παιδί της γεννήθηκε το 1945, τον Απρίλιο και μπήκε στην οικογενειακή μερίδα του Θωμά Κούλπα το 1948. Τότε τα στόματα ήταν κλειστά.

Στο Καρπενήσι στο γυμνάσιο σε ένα ποταμάκι ήταν ένα όμορφο σπίτι που είχε πιάνο. Εκεί πηγαίναμε με την Ειρήνη Παππά, την Κούλα Ντάνου και την Θύελλα και ακούγαμε μουσική.

Κάναμε και σκοποβολή.

Μου είχε κάνει εντύπωση που μας είχε πει ο Άρης από τις τέσσερις κοπέλες θα κρατούσε μαζί του την Ειρήνη με την Κούλα Ντάνου και ‘γω με τη Θύελλα θα πηγαίναμε στη 13 η Μεραρχία στο Καρπενήσι